δεκαπέντε

whomadewho - brighter

πολύ αργά ή πολύ νωρίς. μέσα στο ταξί, από πετράλωνα προς κυψέλη, μεθυσμένος. από κέντρο παρακαλώ λέω στον οδηγό, μιας κ αγαπώ τις αμαξάδες νύχτα στο κέντρο. είναι κλειστό φίλε μου, μου λέει. γιατί; πόλεμος.

υπάρχουν κάποιες μέρες στη ζωή μας που δεν πρόκειται να τις ξεχάσουμε ποτέ. που θυμόμαστε ακόμη κ σκέψεις, μυρωδιές, συναισθήματα που νιώσαμε έστω κ για μια στιγμή. ο σεισμός του ’86 στην καλαμάτα, ο θάνατος του παππού μου, η μέρα που πέρασα στο πανεπιστήμιο, η 11η σεπτεμβρίου, η δολοφονία του αλέξανδρου γρηγορόπουλου.

την επόμενη μέρα βγήκα απ το σπίτι μου κ έκανα πολύ καιρό ν επιστρέψω. θύμωσα, οργίστηκα, φοβήθηκα, κυνήγησα, κυνηγήθηκα, ερωτεύτηκα, παραβίασα, γέλασα, έκλαψα, πάρταρα, σκέφτηκα, παρασύρθηκα. έφτυνα κατάμουτρα την πόλη κ εκείνη με τη σειρά της έκανε το ίδιο σε μένα.

χημικά, κρότοι, λάμψεις, μπάτσοι, πολλοί μπάτσοι, ποδήλατα, συναντήσεις σε υπόγεια, σε ρετιρέ, σε καφενέδες, δράσεις, χριστούγεννα, φωτιές, φίλοι, φωνές, αγανάκτηση.

πώς να ξεχάσω; πώς μπορώ να μου το κάνω αυτό; 27 χρονών έξαλλος. κάθε στιγμή που περνούσε κ μια προσβολή στην αισθητική μου. κ στο πίσω μέρος του μυαλού μου μόνο μια σκέψη: αν ήμουν εγώ στη θέση του αλέξανδρου εκείνο το βράδυ; ο νίκος, η αρετή, η εβίτα, ο θάνος; “τυχεροί” στο μάτι ενός κυκλώνα “ατυχιών”.

για πολλούς η δολοφονία του αλέξανδρου γρηγορόπουλου δεν σημαίνει τίποτα. ένα ατυχές συμβάν, το λάθος μιας στιγμής. για μένα όμως σημαίνει πολλά, σε προσωπικό κ συλλογικό επίπεδο. γιατί είναι αυτός ο άδικος θάνατος που υπήρξε το έναυσμα για τον δίκαιο θάνατο μιας κοινωνίας. μιας κοινωνίας πήχτρα στα ψέματα, τη διαφθορά, την αδιαφορία, την πνευματική πενία. κ όλα αυτά μαζί με μπόλικα άλλα, σκάνε σήμερα. κ μεις ακόμη ψαχνόμαστε στα γιατί, τα πού κ τα πότε λες κ είμαστε απόντες. λες κ ζούμε ο καθένας στη δική του φανταστική πραγματικότητα. μάλλον.

4 χρόνια μετά κ γω έχω μαλώσει με το χαμόγελο. 4 χρόνια μετά κ ακόμη πιστεύουμε ότι το 2008 τα πράγματα ήταν καλύτερα. 4 χρόνια μετά κ ακόμη περιμένουμε παθητικά τα χειρότερα να έρθουν. 4 χρόνια γεμάτα λάθη κ χαμένες ευκαιρίες.

όχι, δεν μπορώ να ξεχάσω. όχι, δεν θα με ξεχάσω.

whomadewho - inside world

μάνθος (ManthosV)

sarah jaffe - the body wins

χαίρομαι που γύρισες, αλλά αυτό θα το θυμάμαι πάντα:

"this l-u-v

is a b-i-g

l-o-a-d

a p-i-l-e

of b-u-l-l

s-h-i-t

you ask me to stay

i will r-u-n away

you will l-i-e

and h-u-r-t

this is not m-e

it's a fake i.d."

sarah jaffe - halfway right

*σόου φαρ*

biglebo

20. lianne la havas - is your love big enough?

19. jessie ware - devotion

18. liars - wixiw

17. lone wolf - the lovers

16. lawrence arabia - the sparrow

μάνθος

20. rebekah delgado - don't sleep

19. susanne sundfør - the silicone veil

18. mmoths - mmoths

17. julia holter - ekstasis

16. port st. willow - holliday