όλα είναι πρόστυχα.
όχι με τη δική σου έννοια, αλλά με τη δική μου. μ εκείνη που δεν μ άφησε να κοιμηθώ απ αηδία.
πίεση. προσπαθώ να γράψω τις χιλιάδες μαλακίες που στροβιλίζονται στο κεφάλι μου κ μού ρχεται εμετός.
μπλοκάρω. λέω να τ αφήσω το ποστ. αλλά δεν μπορώ.
σηκώθηκα απ το κρεβάτι. έφτιαξα καφέ, μού βαλα φρέσκο νερό κ τα τελευταία κουλουράκια. για νά χω σκηνικό κ να κάτσω να γράψω.
δεν πιάνουν αυτά. πιά.
νιώθω ενοχές κ δεν ξέρω τον λόγο. προσπαθώ να μου φορτώσω κάτι κ μετά ξεχνιέμαι με μια ευχάριστη σκέψη.
μου ανεβαίνει χολή. γεμάτη αγάπη. αλλά σιχαμερή.
ντρέπομαι.
αυτολογοκρίνομαι.
πάτησα πλέη. διάολε, η μουσική είναι τόσο όμορφη. δεν της αξίζει ασχήμια σαν αυτή που νιώθω τώρα.
ούτε κ μένα μ αξίζει.
αλλά εγώ όλα τ αντέχω. όλα τα χω σκεφτεί. γιατί είμαι ατρόμητος. γιατί έχω τραβήξει χειρότερα στη ζωή μου. γιατί κοίτα γύρω σου, υπάρχουν κ χειρότερα. γιατί δεν είσαι ο μόνος. γιατί αν πω ότι φοβάμαι, μπορεί κ να ντραπώ περισσότερο την πάρτη μου παρά εσένα, που ίσως κ να με καταλαβαίνεις.
ξαναπατάω πλέη. παίζει το ίδιο όπως κ πιό πάνω.
μ αρέσει ακόμη πού ναι νύχτα. σχεδόν.
έχει σιγαλιά.
ένα χάδι κ ένα φιλί. μετά δεν ξέρω.
εγωιστής.
θα πιώ καφέ τώρα. κ θα περιμένω τη μέρα πού ρχεται.
κ μετά βλέπουμε.
μέσα σε τούτο το «καταξιωμένο» χελλαδίτικο κονφούζιο, στο βόλεμμα & την ελεεινή & τρισάθλια αντίδραση στο ξεβόλεμμα πούρχεται, θα επιπλεύσουν μόνο οι ανάλαφροι στη σκέψη & στη συνείδηση ...
ΑπάντησηΔιαγραφήχαρού! θα ανήκεις σε αυτούς.
οι λυγεροί φοίνικες έχουν βαθιές ρίζες.
sofaklex