Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

δεκαοχτώ

liars - wixiw
λόγια, βλέμματα. περπάτημα, τρέξιμο. παύση. επιθυμία, αποστροφή. χάος. δικό σου, δικό μου. δικό τους.
επανεκκίνηση.

μάνθος (ManthosV)

mmoths - mmoths
Harpa, upper guest lounge, second floor. Reykjavík 8th August, 2012.

“-I want you to listen to something. Here, have my headphones.
-What is it?
-It’s not out yet. Don’t ask. But hey, let’s play a game.
-…
-You’ll have to solve a riddle. If you solve the riddle, this cd-r will become yours. Come on, put your headphones on.
-OK.
-Now close your eyes. I’ll be right behind you. When I push this little skin mole at the back of your neck, open one of your eyes and look at the sun setting over the Esja Mountain over there. Then, I’ll bring my two fingers right in front of your open eye. All you have to do is to find out what this crazy dance of my fingers towards the sun represents. You have 3 tries.”

Η μουσική ξεκίνησε. Μετά από περίπου ενός λεπτού σκοτάδι με τα μάτια κλειστά, πήρα το μήνυμα να ανοίξω το ένα. Άνοιξα το δεξί. Το αριστερό ποτέ δε μπορούσα.
Όπως ποτέ δε μπορούσα και τους γρίφους. Και τα αινίγματα. Και τους αινιγματικούς ανθρώπους. Πάντα έχανα. Και στους γρίφους και στους ανθρώπους. Αλλά αυτή τη φορά έπρεπε να μη χάσω. Γιατί από το 1ο κιόλας λεπτό της μουσικής που άκουγα είχα ήδη αγαπήσει αυτό το ηχητικό μέρος και ας μην ήξερα που θα καταλήξει όλος ο δρόμος.
Δε θυμάμαι τι μάντεψα και τις 3 φορές. Σημασία έχει ότι για άλλη μια φορά έχασα. Δεν έμαθα ως τότε τι ήταν αυτό που άκουγα για περίπου 20 λεπτά. 

Heathrow Airport, London. 13th August, 2012.
Το αεροπλάνο για Αθήνα μετρά ήδη μια ώρα καθυστέρηση. Είναι η τελευταία μέρα των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου και στο αεροδρόμιο επικρατεί χάος, φασαρία, κόσμος παντού.
Έχω κάτσει σε μια γωνιά, στο τέλος της αίθουσας αναμονής, τόσο όσο να μπορώ να διακρίνω τις ενδείξεις στον πίνακα με τις πτήσεις. Είμαι ξαπλωμένος κάτω στο πάτωμα και παρατηρώ μια μικρή πεταλούδα που έχει τρελαθεί με μια λάμπα στην οροφή. Τα μάτια μου κλείνουν απ’τη νύστα... Κλείνω πάλι πρώτα το αριστερό.

Η ελιά που πίεσε στο σβέρκο μου: ο διακόπτης. Ο ήλιος: η λάμπα. Τα δυο δάχτυλα που χορεύουν σαν τρελά: Η πεταλούδα.

iMessage:
“-You must give me one more try, I think I found the riddle.
-Go ahead.
- It’s a moth!”

Δεν πήρα απάντηση.

Αθήνα, Μεταξουργείο. Σεπτέμβριος 2012.
Ένας φάκελος με το όνομά μου πεταμένος στα σκαλιά. Μέσα είχε ένα cd-r που είχε γραμμένο πλέον με μαρκαδόρο πάνω του μόνο την ένδειξη MMOTHS.

*σόου φαρ*

biglebo
20. lianne la havas - is your love big enough?
19. jessie ware - devotion
μάνθος
20. rebekah delgado - don't sleep
19. susanne sundfør - the silicone veil

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μίλα μου