Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

επι_τέλος

δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο απ το αυτονόητο.

ο λόφος που γίνεται βουνό κ ο λάκκος με νερό, πέλαγο.

τσούζουν τα μάτια μου απ την κούραση. μια στιγμιαία εντύπωση απλότητας, γεμάτη φερομόνες.

δυό - τρεις ρυτίδες παραπάνω.

κ ένα χαμόγελο.

1 σχόλιο:

μίλα μου