Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

χάπινιούγίαρ

πάει κ το '09.

καλή φάση. δεν νομίζω ότι έχω καιρό για ανασκόπηση. δεν με φτάνει ένα ποστ.

έρωτας, φίλοι, μουσική, φωτογραφίες, χώμα, θέατρο, ταινίες. καθένα απ αυτά έγινε κομμάτι μου, κ σε κάθε ένα απ αυτά άφησα κ ένα κομμάτι μου.

κ συνεχίζω ν αφήνω. γιατί είναι στη φύση μου.

δεν ξέρω αν ήταν μια καλή ή κακή χρονιά. μάλλον δεν με καλύπτει πλέον το να κρίνω πράγματα, καταστάσεις κ ανθρώπους με γνώμονα το καλό ή το κακό. ήταν μια χρονιά που μ άφησε στο πρόσωπο ρυτίδες από χαρά μα κ από λύπη.

κ αυτό είναι σπουδαίο.

γιατί μπορώ ακόμη κ αισθάνομαι.

απ τον καινούριο χρόνο δεν περιμένω τίποτα. αλλά προσδοκώ κ τα πάντα. στο χέρι μου είναι. αλλά κ δεν είναι.

προκλητικά υπέροχο.

λαβ.

πι. εσ.: μου λείπει το ποδήλατό μου. αλήθεια.


1 σχόλιο:

  1. είθε να ανοίξει για σένα μια μεγάλη πόρτα παστρικιά τούτη τη δεκαετία ... κι εμείς οι γύρω να χαιρόμαστε να βλεπουμε τη μούρη σου «πιασμένη» από ένα συνεχές, βαθύ χαμόγελο ... αχ, βρε σκαπανήξ, εσύ!

    sofaklex, ο τόσο παραφρόνως σοφός

    ΑπάντησηΔιαγραφή

μίλα μου