αθήνα

αύριο κλείνω 3 χρόνια σ αυτήν την πολή. είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μου κ μάλλον θα συνεχίσει για πολύ ακόμη...

αν πριν 3 χρόνια είχα τελικά παραμείνει στο ρέθυμνο, θα χα τελειώσει το μάστερ μου κ θα χα στα σκαριά ένα βαρβάτο διδακτορικό. αλλά δεν θα χα εμένα. υπάρχουν όμως, κάποιες στιγμές στη ζωή μας που οι προτεραιότητες σχετικά με τον εαυτό μας τίθενται από μόνες τους, πέρα από δικά μας πλάνα κ σχέδια, κ αυτό τελικά είναι υπέροχο.

όλα όσα μας τυχαίνουν έχουν το λόγο τους. εκείνη τη στιγμή δεν το καταλαβαίνουμε. το μόνο που χρειάζεται όμως, για να λυθούν όλα τα "μυστήρια", είναι οξυδέρκεια κ συνδυαστική σκέψη. όχι εύκολο πάντοτε, αλλά όχι κ ακατόρθωτο.

το παρελθόν υπάρχει για να ζούμε το παρόν, κ το παρόν για ν ανυπομονούμε για το μέλλον. δεν μ ενδιαφέρει πλέον η αλλαγή του παρελθόντος. κατάλαβα ότι κ τα τρία μαζί είναι μια αλυσίδα κ ότι έχουμε ανάγκη κ τους τρεις της κρίκους. για να ζούμε με ισορροπία.

μεγαλώνω στην αθήνα, κ μεγαλώνω καλά. γιατί δεν κρατάω το μυαλό μου μακριά από σκέψεις, την καρδιά μου μακριά από την αγάπη κ την ψυχή μου δίχως όνειρα.

αυτά. πάω να φτιάξω καφεδάκι.