αληθινή_μαρτυρία

την προηγούμενη παρασκευή, έτσι στο άσχετο, ξεκινάω κουβέντα στο δημήτρη για τους αρκέηντ φάϊερ κ το πόσο περιμένω τ άλμπουμ τους. το ίδιο απόγευμα σημειώθηκαν ομαδικές υστερίες στο τουήτερ, κ όχι μόνο, με το λικάρισμα του δίσκου τους.

σήμερα, μια βδομάδα μετά, εκεί που έχουμε ξεμπερδέψει μ ακόμη έναν νεκρούλη στην ανασκαφή κ περιμένουμε όλοι μας να φτάσει η ώρα να την κάνουμε, πιάνω την κουβέντα κ πάλι στον δημήτρη - ναι αυτός τ ακούει όλα - για το τρον λέγκασι, το πόσο πολύ ανυπομονώ να το δω κ ότι το σάουντρακ θα το υπογράφουν οι θεούληδες νταφτ πανκ. κ πριν από λίγη ώρα, ο αγαπητός βι μ ενημερώνει στο φβ - με τη συνοδεία ενός ποστ - ότι πολλά απ τα κομμάτια του άλμπουμ των θεούληδων για την ταινία που περιμένω πώς κ πώς - ενημερώνω ότι έχω συλλεκτικά τρον σταν σμιθ με χριτς χρατς - κυκλοφορούν στο νετ.

μού φυγε η γη κάτω απ τα πόδια. καταλαβαίνεις.

άρχισα μ αγωνία να ψάχνω ένα λινκ, τόρεντ, τ ο,τιδήποτε που θα μ οδηγούσε στα γαλλάκια. αλλά έπρεπε να την κάνω για το σχολείο. απογευματινό εργαστήριο.

αν βοηθήσεις κ συ λιγουλάκι, σύντομα ο παράδεισος θά ναι πιο ηλεκτρονικός. χε.

το κλου βέβαια είναι ότι πλέον με τρομάζω. ειδικά τις παρασκευές. δεν ξέρω για ποιόν αγαπημένο μου καλλιτέχνη/μπάντα να πρωτομιλήσω. ίδιο συναίσθημα με τον πανικό που μ έπιανε όταν ήμουν μικρός κ μού λεγαν μέσα στο μαγαζί με τα παιχνίδια: "διάλεξε ό,τι θες, αλλά ένα!".

δέχομαι κ παραγγελιές.

πι. ες.: εκτός απ τον γκαϊφέ, λέω κ τ άϊ - λάϊνερ.