άξιον!

τελικά, οι ζωές μας ίσως κ να ναι μέρος μιας ταινίας. με ποικίλη θεματική. από δράμα μέχρι μιούζικαλ.

το σενάριο γράφεται καθημερινά κ η ανάγκη γι αυτοσχεδιασμούς είναι επιβεβλημένη. χρόνος για πολλά κατ κ επαναλήψεις μιας σκηνής δεν υπάρχει. όσο για την σκηνοθεσία, εκεί ο πειραματισμός δίνει κ παίρνει. μονοπλάνα, γραν, πορτρέτα, τράβελινγκ...

το ρόλο του μοντάζ αναλαμβάνουν τ όνειρά μας. εκεί που οι πραγματικές καταστάσεις μπλέκονται με το φανταστικό. κ το υποσυνείδητο.

η διεύθυνση φωτογραφίας εξαρτάται απ τον καιρό, αλλά κ την εκάστοτε διάθεσή μας. όσο για το σάουντρακ, το σιγοψιθύρισμα ενός σκοπού στο δρόμο, στο μπάνιο ή οπουδήποτε, είναι αρκετό.

τέλος, παρόλους τους υπολογισμούς εκ μέρους της παραγωγής, το μπάτζετ ποτέ δεν είναι αρκετό.

κ τ άγχος για την πρεμιέρα μεγάλο.

έτσι δε γίνεται όμως μ όλες τις υπερπαραγωγές;