Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

ντίγκιν




φέτος δεν έχει διακοπές. σχεδόν. απ τη δουλειά ανέβηκα καπάκι στην πανεπιστημιακή ανασκαφή που ξεκίνησε στο άργος ορεστικό, λίγο πιο έξω απ την καστοριά. αναλυτικές πληροφορίες θα βρεις εδώ.

2 καθηγητές, 2 αρχαιολόγοι κ μια ντουζίνα φοιτητές ψάχνουν. δεν είναι σίγουροι για το τι θα βρουν, αλλά ίσως να μην έχει κ πολλή σημασία αυτό τώρα. ο καιρός θα δείξει.

στο σκάμμα μου έχω την χριστίνα, τον παναγιώτη κ την έφη. μόλις που χουν περάσει τα 20. είναι ενθουσιασμένοι. ρωτάνε τα πάντα. αυτά που εγώ θεωρώ αυτονόητα, πρέπει να τα μεταδίδω ως καινούρια γνώση σ αυτά τα παιδιά. κ μ αρέσει. όχι γιατί το παίζω δάσκαλος. αλλά γιατί είναι ωραίο να τους μιλάς για όμορφα πράγματα. γιατί όλα αυτά θα τα θυμούνται στις δύσκολες φάσεις της ζωής τους, είτε γίνουν τελικά αρχαιολόγοι είτε όχι, κ θα χαμογελούν.

το ίδιο κάνω κ γω. αναμνήσεις που λειτουργούν σαν αντίδοτο στην κανονικότητα που σου επιβάλλουν η δουλειά, οι υποχρεώσεις, η κούραση κ πάει λέγοντας...

διακοπές κάνω λοιπόν. κ κάθε φορά που με κουράζει το καρότσι, κοιτάω στα Β-Α, αγναντεύω τον ορίζοντα (πρώτη φώτο), τραγουδάω κανά σκοπό κ ρίχνω ένα χαμόγελο στα καμάρια μου (δεύτερη φώτο).


πι. ες.: για περισσότερες φώτο, πέρνα μια βόλτα από εδω.

1 σχόλιο:

μίλα μου