ένα χρόνο πριν τρέχαμε κ δεν φτάναμε. πρόβες κ άλλες πρόβες. άγχος κ άλλο άγχος. κ φέτος τα ίδια πάλι. αλλά τί τα θες; είναι τόσο όμορφα όλα αυτά, που είναι αδύνατον να τους αντισταθείς.
δεν είμαι εργαζόμενος στο σωτηρία. από σπόντα μπήκα στην ομάδα. κ κόλλησα. γιατί είδα ότι η προσπάθειά τους είναι γεμάτη από αγάπη γι αυτό που κάνουν. οι υποχρεώσεις να τρέχουν, αλλά αυτοί εκεί. να προσπαθούν να "διαβάσουν" τον μπρέχτ. να προσπαθούν να τον μοιραστούν μ όποιους έρθουν να τους δουν.
αποσπάσματα μπρεχτικού λόγου για την επιστήμη, τη θρησκεία, τον πόλεμο, την αγάπη, το χρήμα... πράγματα που γράφτηκαν για να δώσουν το στίγμα του τότε κ βρίσκουν αντίκρισμα στο τώρα.
"περισσότερο φως ηλεκτρολόγε στη σκηνή" μου φωνάζουν, κ κάπως έτσι ξεκινάνε όλα. απ το σκοτάδι στο φως κ πάλι πίσω.
σαν τη ζωή ένα πράγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
μίλα μου